مجید نواندیش : این دنیا عالم اضداد است. برای هر چیزی ضدی وجود دارد. متمایل شدن به سمت هر یک از اضداد عموما نتیجه غلطی را به بار می آورد. راه درست میانه روی و تعادل است. استواری این دنیا، چرخه حیات و ... به تعادلی است که پیدا کرده است. معتقدم بسیاری از گرفتاری ها و مشکلات انسان ها در این دنیا یا ناشی از جهالت و ناآگاهی و یا ناشی از عدم رعایت تعادل می باشد. زیربنای سیستم این دنیا بر مبنای تلاش برای برقراری تعادل می باشد. معتقدم شما در این دنیا یا باید با تعادل و میانه روی زندگی کنید وگرنه سیستم این دنیا خودش در جهت برقراری تعادل به حرکت می افتد و سعی می کند جبران مافات کند.
اگر در ترکیه بعد از سالها اسلام ستیزی، مردم به اسلام روی می آورند و اسلام گرایان رای می آورند، در عین اینکه در ایران در هنگام همه تلاش برای دعوت مردم به اسلام، مردم دین گریز شده اند هر دو تلاش سیستم برای برقراری تعادل می باشد. اگر در جمهوری اسلامی هنگام سرکار آمدن اینقدر به حجاب اهمیت داده شد بواقعی پاسخی به وضعیت ترویج برهنگی در زمان پهلوی بر خلاف خواسته عمومی مردم بود.
استواری و برقراری نظم به حفظ تعادل در آن می باشد. در انسان احساسات متضاد متفاوتی وجود دارد. عقلانیت واقعی تنها به هنگام برقراری تعادل میان این احساسات بوجود می آید. رشد آرام و همیشگی در گرو برقراری تعادل است. وگرنه افراط و تفریط صرفا رفتن به چپ و راست، خوردن به دیوار و به ناچار برگشتن را سبب می شود.
انسان کامل انسانی است از صفات اضداد به قدر کفایت و به اندازه تعادل برخوردار باشد. بتواند هم خشن هم مهربان باشد. بداند موقع آنها کی می باشد. انسان کامل انسانی است که میان همه جنبه های زندگی خود کار و معاش، ورزش، خانواده، تفریح، بتواند تعادل برقرار نماید و همه آنها را به اندازه کافی تغذیه نماید.