سگ

سگ های ولگرد به نان هم قانع هستند. در عهد پیشین گرگ ها مکر و فریب کردند به همنوعان خود، گرسنه مانده بودند بعضی از گله جدا و به انسان ها نزدیک شدند به تدریج. انسان ها پنداشتند می توانند این ها را نان خور نمایند. قرابت شکل گرفت. کم کم خدمت بیشتری کردند گوشت پخته، خام در اختیارشان قرار گرفت گوشتخوار شدند. بیماری هاری ناشی از خوردن گوشت آلوده به انسان سرایت یافت. به همنوعان خود گله خود خیانت نمودند تأدیب شان این گردید که متکثرترین نسل و نوع حیوان در تاریخ بشر گردند. باز هم طغیان کردند، ادای وفاداری و محبت در اوردند. تأدیبشان دوست نداشتن خود بود. شاخ و شانه کشیدن برای یکدیگر شد. ناز کردن نه من خوشگلترم و ... شد. بسختی رضایت به جفت گیری می دهند. شما احمق ها هستید که راضی به جفت گیری اشان می نمایید. مدام بر طغیان خود می افزایید. تماشا هم می کنید. بعد چه تحریک هم می شوید و ..... من باب آشنایی و دوستی سگ ها باب آشنایی و هزار کوفت و زهر دیگر هم باز می کنید. خود میدانید چه می کنید به صدق دل اعتراف نمایید. سزای سگ های ولگرد که به تکه ای نان رضایت می دهند مرگ نیست. اما سزای خیانت خیانت است. نگهداری سگ در خانه حرام قطعی است الی الابد مگر در مستثنیات، والسلام. نامه تمام.

اما بدانید مستثنیات مشمول کهنسالان زن و مرد ، خردسالان و اطفال صغیر می باشد که با این حیوان دوست و رفیق می شوند و برای حال روانی اشان مفید واقع می شود. البته یک قانون کلی وجود دارد، ملائکه و فرشتگان در خانه ای که سگ حضور داشته باشد، حضور بهم نمی رسانند. چنین منزلی بطور کلی از رحمت خدا بدور است و مبغوض باریتعالی هست، وقتی انسان است حیوان چرا؟ الا مگر در مستثنیات که شرح آن مفصّل هست و از ذکر آن خودداری می گردد. والسلام علی من اتبع الهدی