مجید نواندیش : اگر انسان ها را نسبت به نزدیکی به خودمان مانند حلقه ای به مرکزیت خودمان درنظر بگیریم. هر چه از مرکز حلقه دورتر شویم رعایت ادب ما به همان نسبت بیشتر می شود. ما همیشه بیشترین سطح ادب را نسبت به غریبه ها داریم و بیشترین بی ادبی را همچون مطالب خاک برسری J ، فحش و ... با نزدیکان خود. اما اخلاق چی؟ باید بدانید که اخلاق رابطه معکوسی دارد. اتفاقا ذات واقعی ما در رفتار با نزدیکان مشخص می شود. اتفاقا رعایت اخلاق در ارتباطات نزدیک بسیار مهمتر و سخت تر نسبت به غربیه هاست. بسیاری از وقت ها ما فراموش می کنیم با نزدیکترین افراد اصلا چطور رفتار می کنیم؟ به زیردست های نزدیک خود براحتی ظلم می کنیم، با همسر و بچه های خود بدرفتاری می کنیم اما اصلا برایمان مهم نیست و دم از اخلاق واخلاق مداری هم می زنیم.
عدم رعایت ادب نسبت به نزدیکان نباید سبب از بین رفتن التزامات اخلاقی هم نسبت به آنها شود. بعضی وقتها ما مودب ترین افراد نسبت به غریبه ها هستیم در حالیکه اصلا متوجه نیستیم با نزدیکان خود چطور رفتار می کنیم؟ بعضی ها اخلاق خوش محمدی نسبت به غریبه ها دارند غافل از ظلم فراوانی که نسبت به نزدیکان خود روا می دارند.