از عالم ملکوت بطور غیررسمی می فرمایند: کثرت استعمال، موجب می شود ناچارا، آن را پذیرفته البته با کراهت و مکروه قرار دادن آن و سعی نماییم چهارچوبی برای آن وضع نماییم.
مهم این ست که بقول خودتان تک پَر باشید. عشق واقعی در سایه اعتماد کامل طرفین به یکدیگر ایجاد و دوام پیدا می نماید. البته هوا و هوس آمیخته با دوست داشتن هم نوعی عشق محسوب می شود اما دوام نخواهد داشت.
در روانشناسی، ویژگی مهم در رابطه، مرد نیازمند احترام و زن نیازمند احساس امنیت می باشد. در سایه اعتماد کامل طرفین به یکدیگر، عشق حقیقی و آرامش ایجاد و رشد می نماید، تجربه زیبایی ست.
متعهد به یکدیگر باشید، حتی از فکر کردن به دیگران نیز خودداری نمایید!
خط قرمز و جزء محرمات نزد ملکوت، رابطه بدون تعهد طرفین به یکدیگر می باشد! از طولانی نمودن رابطه بدون عقد شرعی که بواقع قبول تعهد نسبت به یکدیگر به گفتار و جاری ساختن آن می باشد نیز باید به جد خودداری نمود. البته عقد رسمی و عقد شرعی تفاوت دارند و ملکوت را کاری به عقد رسمی نیست! اما طولانی ساختن رابطه بدون جاری ساختن عقد رسمی، قصد و نیت بر عدم قبول تعهد در نظر گرفته می شود و می تواند آن رابطه را جزء محرمات نزد کاتبان مشخص گرداند.
اما درباره طلاق، مطالعاتی هست که ادعا می نماید عمر خوشبختی در هر رابطه صرفنظر از طرفین از چندین سال تجاوز نمی نماید و اباحه گری درباره طلاق و اتمام رابطه می نماید! ملکوت با حاصل این تفکر بشدّت مخالف می باشند! گل، عمر کوتاهی دارد مهم با یکدیگر ساختن، بواقع پذیرش یکدیگر با تمام عیب و نقص ها می باشد. ملکوت رابطه طولانی با وجود کم رنگ شدن لذائذ در آن بتدریج، مفیدتر از روابط کوتاه مدت بهم پیوسته با افراد مختلف برای انسان ارزیابی می نماید. انسان های با ارتباطات کوتاه مدت عمدتا از میانسالی به بعد، بیشتر در انزوا بسر خواهند برد تا آنها که کوشش برای ساختن زندگی زناشویی برای یک عمر دارند، باور ندارید، تحقیق کنید!!
طلاق مبغوض خداوندست اما حرام نیست. اما در صورت فرزنددار بودن و عهده دار بودن مسئولیت آنها، طلاق مسبب ایجاد حق الناس و دین نسبت به فرزندان خواهد گردید و در یوم الجزا مسبب پرسش و پاسخ جدی خواهد بود! درین موارد باید به جد تلاش در حفظ زندگی نمود و از طلاق تنها بعنوان آخرین چاره بهره جست.